وظیفه اصلی کوپلینگ خودرو اتصال بخش‌های مختلف سیستم انتقال قدرت خودرو و دستیابی به انتقال قدرت مطمئن است. عملکرد خاص آن به شرح زیر است:
• انتقال نیرو:این سیستم می‌تواند قدرت موتور را به طور مؤثر به گیربکس، اکسل و چرخ‌ها منتقل کند. مانند یک ماشین دیفرانسیل جلو، یک کوپلینگ، موتور را به گیربکس متصل می‌کند و نیرو را به چرخ‌ها می‌فرستد تا از عملکرد صحیح ماشین اطمینان حاصل شود.
• جابجایی جبرانی:هنگام رانندگی، به دلیل دست اندازهای جاده، لرزش خودرو و غیره، جابجایی نسبی خاصی بین اجزای گیربکس وجود خواهد داشت. کوپلینگ می‌تواند این جابجایی‌ها را جبران کند، پایداری و قابلیت اطمینان انتقال قدرت را تضمین کند و از آسیب دیدن قطعات به دلیل جابجایی جلوگیری کند.
• ضربه گیری:نوسان خاصی در قدرت خروجی موتور وجود دارد و ضربه جاده نیز بر سیستم انتقال قدرت تأثیر می‌گذارد. کوپلینگ می‌تواند نقش ضربه‌گیر را ایفا کند، تأثیر نوسانات برق و شوک‌ها را بر اجزای انتقال قدرت کاهش دهد، عمر مفید اجزا را افزایش دهد و راحتی سواری را بهبود بخشد.
• محافظت در برابر اضافه بار:برخی از کوپلینگ‌ها با قابلیت محافظت در برابر اضافه بار طراحی شده‌اند. هنگامی که خودرو با شرایط خاصی مواجه می‌شود و بار سیستم انتقال قدرت به طور ناگهانی از حد مشخصی فراتر می‌رود، کوپلینگ از طریق ساختار خود تغییر شکل می‌دهد یا جدا می‌شود تا از آسیب به اجزای مهم مانند موتور و گیربکس به دلیل اضافه بار جلوگیری شود.
کوپلینگ‌های خودرو برای اتصال دو محور به منظور اطمینان از انتقال مؤثر نیرو استفاده می‌شوند. فرآیند پردازش عموماً به شرح زیر است:
۱. انتخاب مواد اولیه:با توجه به الزامات استفاده از خودرو، فولاد کربن متوسط (فولاد 45) یا فولاد آلیاژی کربن متوسط (40Cr) را انتخاب کنید تا از استحکام و چقرمگی مواد اطمینان حاصل شود.
۲. آهنگری:گرم کردن فولاد انتخاب شده تا محدوده دمایی مناسب برای آهنگری، آهنگری با چکش بادی، پرس اصطکاکی و سایر تجهیزات، از طریق چندین مرحله نورد و کشش، پالایش دانه‌ها، بهبود عملکرد جامع ماده، آهنگری شکل تقریبی کوپلینگ.
۳. ماشینکاری:هنگام تراشکاری خشن، قطعه کار آهنگری شده روی سه نظام تراش نصب می‌شود و دایره بیرونی، سطح انتهایی و سوراخ داخلی قطعه کار با ابزارهای برش کاربیدی خشن‌کاری می‌شوند و 0.5 تا 1 میلی‌متر فضای ماشینکاری برای تراشکاری نهایی بعدی باقی می‌ماند. در طول تراشکاری ظریف، سرعت تراش و نرخ پیشروی افزایش، عمق برش کاهش و ابعاد هر قطعه اصلاح می‌شود تا به دقت ابعادی و زبری سطح مورد نیاز طرح برسد. هنگام فرزکاری شیار آچار، قطعه کار روی میز کار دستگاه فرز محکم می‌شود و شیار آچار با فرز شیار آچار فرزکاری می‌شود تا از دقت ابعادی و دقت موقعیت شیار آچار اطمینان حاصل شود.
۴. عملیات حرارتی:پس از پردازش، کوپلینگ را کوئنچ و تمپر کنید، کوپلینگ را برای مدت معینی در حین کوئنچ تا دمای 820-860 درجه سانتیگراد گرم کنید و سپس به سرعت در محیط کوئنچ قرار دهید تا خنک شود، سختی و مقاومت در برابر سایش کوپلینگ بهبود یابد. هنگام کوئنچ، کوپلینگ کوئنچ شده برای مدت معینی تا دمای 550-650 درجه سانتیگراد گرم می‌شود و سپس در هوا خنک می‌شود تا تنش کوئنچ از بین برود و چقرمگی و خواص مکانیکی جامع کوپلینگ بهبود یابد.
5. عملیات سطحی:به منظور بهبود مقاومت در برابر خوردگی و زیبایی شناسی کوپلینگ، عملیات سطحی مانند گالوانیزه، آبکاری کروم و غیره انجام می‌شود. هنگام گالوانیزه شدن، کوپلینگ برای آبکاری در مخزن گالوانیزه قرار می‌گیرد و یک لایه یکنواخت از پوشش روی روی سطح کوپلینگ تشکیل می‌دهد تا مقاومت در برابر خوردگی کوپلینگ را بهبود بخشد.
۶. بازرسی:با استفاده از کولیس، میکرومتر و سایر ابزارهای اندازه‌گیری، اندازه هر قسمت از کوپلینگ را اندازه‌گیری کنید تا ببینید آیا الزامات طراحی را برآورده می‌کند یا خیر؛ با استفاده از دستگاه سختی‌سنج، سختی سطح کوپلینگ را اندازه‌گیری کنید تا بررسی کنید که آیا پس از عملیات حرارتی، الزامات سختی را برآورده می‌کند یا خیر؛ سطح کوپلینگ را با چشم غیرمسلح یا با ذره‌بین مشاهده کنید که آیا ترک، سوراخ شن، منافذ و سایر عیوب وجود دارد یا خیر، در صورت لزوم، از تشخیص ذرات مغناطیسی، تشخیص اولتراسونیک و سایر روش‌های آزمایش غیرمخرب برای تشخیص استفاده کنید.
زمان ارسال: ۱۶ ژانویه ۲۰۲۵